رژیم کتوژنیک: راهی به سوی بهبود عملکرد ورزشی و کاهش وزن
در دنیای امروز که توجه به سلامتی و تناسب اندام اهمیت فزایندهای یافته است، رژیم کتوژنیک به عنوان یک رویکرد نوآورانه در تغذیه، مورد توجه ورزشکاران و علاقهمندان به سلامت قرار گرفته است. این رژیم، که تاکید ویژهای بر مصرف بالای چربی و کم کربوهیدرات دارد، بر پایه اصل متابولیسمی به نام کتوز شکل گرفته است، جایی که بدن به سوختوساز چربیها به جای کربوهیدراتها روی میآورد. با وجود محبوبیت گسترده، این رژیم هم فواید قابل توجهی دارد و هم ممکن است چالشهایی به همراه آورد. در این مقاله، به بررسی جامع و عمیق این رژیم پرداخته شده است، از چگونگی و فواید آن گرفته تا مواد غذایی کلیدی که باید مورد توجه قرار گیرند و عوارض احتمالی که باید در نظر گرفته شوند، تا شما بتوانید تصمیمی آگاهانه در مورد ادغام این رژیم در سبک زندگی خود بگیرید.
![](https://yaridiet.com/wp-content/uploads/2023/12/DALL·E-2023-12-24-16.08.17-A-creative-image-of-a-calendar-belonging-to-someone-on-a-ketogenic-diet-with-each-day-marked-with-a-specific-keto-meal.-The-calendar-shows-a-week-wit-1024x585.png)
رژیم کتوژنیک و اصول آن چیست؟
رژیم کتوژنیک، که اغلب به صورت کوتاه شده “کتو” نامیده میشود، یک برنامه غذایی پرچرب، کم کربوهیدرات و متوسط در پروتئین است. اصول این رژیم به شرح زیر است:
کاهش شدید کربوهیدراتها:
در رژیم کتوژنیک، مصرف کربوهیدراتها به شدت کاهش مییابد، معمولاً به کمتر از 50 گرم در روز. این میزان پایین کربوهیدراتها بدن را وادار میکند تا به جای گلوکز، چربی را به عنوان منبع اصلی انرژی استفاده کند.
افزایش مصرف چربیها:
رژیم کتوژنیک بر مصرف بالای چربیها تأکید دارد. حدود 70-80 درصد از کالریهای روزانه از چربیها تأمین میشود. چربیهای مورد استفاده شامل چربیهای اشباع و غیراشباع (مانند روغن زیتون، آووکادو و ماهیهای چرب) هستند.
پروتئین متوسط:
رژیم کتو به مصرف متوسط پروتئین تأکید دارد، معمولاً حدود 20-25 درصد از کل کالریهای روزانه. مصرف بیش از حد پروتئین میتواند مانع از ورود بدن به حالت کتوز شود.
کتوز:
هدف اصلی رژیم کتو ورود به حالت کتوز است، که در آن بدن شروع به سوزاندن چربی به عنوان سوخت اصلی به جای گلوکز میکند. این امر منجر به تولید کتونها در کبد میشود که به عنوان منبع انرژی برای مغز استفاده میشوند.
محدودیتهای غذایی:
در رژیم کتو، غذاهای حاوی کربوهیدرات بالا مانند غلات، شکر، حبوبات، برخی میوهها، سیبزمینی و شیرینیجات اجتناب میشوند.
عملکرد رژیم کتوژنیک در بدن چگونه است؟
عملکرد رژیم کتوژنیک در بدن بر اساس تغییر منبع اصلی تأمین انرژی از کربوهیدراتها به چربیها استوار است. در حالت عادی، بدن برای تأمین انرژی مورد نیاز خود به گلوکز وابسته است که از کربوهیدراتهای موجود در غذا تامین میشود. اما در رژیم کتوژنیک، چند تغییر مهم رخ میدهد:
کاهش گلوکز:
با کاهش شدید مصرف کربوهیدراتها، میزان گلوکز موجود در خون کاهش مییابد. در نتیجه، بدن نیازمند یک منبع انرژی جایگزین میشود.
تولید کتونها:
در پاسخ به کاهش گلوکز، بدن شروع به شکستن چربیهای ذخیره شده میکند. این فرآیند در کبد رخ میدهد و به تولید مولکولهایی به نام کتونها منجر میشود.
کتوز:
هنگامی که بدن به طور موثر از کتونها به عنوان منبع اصلی انرژی استفاده میکند، به حالتی به نام کتوز میرسد. در این حالت، بدن به جای تکیه بر گلوکز، بیشتر انرژی خود را از چربیها تأمین میکند.
تغییرات متابولیکی:
رژیم کتوژنیک میتواند تغییراتی در متابولیسم بدن ایجاد کند. این تغییرات میتوانند شامل کاهش سطح انسولین و افزایش سوختوساز چربیها باشند.
اثرات بر کاهش وزن و سایر شرایط سلامتی:
به دلیل تغییر در سوختوساز بدن، رژیم کتوژنیک میتواند به کاهش وزن کمک کند. همچنین، برخی تحقیقات نشان دادهاند که این رژیم ممکن است برای مدیریت برخی شرایط پزشکی مانند دیابت نوع 2 و صرع مفید باشد.
مهم است که قبل از شروع رژیم کتوژنیک با یک متخصص تغذیه مشورت شود، زیرا این رژیم برای همه مناسب نیست و ممکن است برای برخی افراد عوارض جانبی داشته باشد.
تاریخچه رژیم کتوژنیک چیست؟
تاریخچه رژیم کتوژنیک به اوایل قرن بیستم برمیگردد و ریشههای آن در درمان بیماریهای عصبی مانند صرع قرار دارد. در اینجا نگاهی دقیقتر به تاریخچه این رژیم خواهیم داشت:
![](https://yaridiet.com/wp-content/uploads/2023/12/e65d2129-f905-49a9-86e6-427f9c1caacb-1024x585.webp)
درمان صرع در دهه 1920:
رژیم کتوژنیک اولین بار در دهه 1920 توسط دکتر راسل وایلدر از کلینیک مایو به عنوان یک روش درمانی برای کنترل تشنجها در بیماران مبتلا به صرع معرفی شد. این رژیم به عنوان یک جایگزین برای گرسنگی، که پیش از آن به عنوان یک روش درمانی برای صرع استفاده میشد، طراحی شده بود.
کاهش محبوبیت پس از کشف داروهای ضد تشنج:
با کشف و توسعه داروهای ضد تشنج در دهههای بعدی، استفاده از رژیم کتوژنیک به عنوان یک روش درمانی برای صرع کاهش یافت.
احیای محبوبیت در دهه 1990:
در دهه 1990، رژیم کتوژنیک دوباره مورد توجه قرار گرفت، به خصوص پس از انتشار داستان چارلی آبرامز، کودکی که از صرع مقاوم در برابر درمان رنج میبرد و با استفاده از این رژیم تشنجهایش به طور قابل توجهی کاهش یافت.
محبوبیت در حوزه کاهش وزن و سلامتی:
در سالهای اخیر، رژیم کتوژنیک به عنوان یک روش محبوب برای کاهش وزن و بهبود وضعیت سلامتی مورد استفاده قرار گرفته است. این رژیم به دلیل تواناییاش در کاهش وزن، افزایش سطح انرژی و حتی پتانسیل کاهش خطر برخی بیماریهای مزمن، مورد توجه قرار گرفته است.
در مجموع، رژیم کتوژنیک از یک روش درمانی برای صرع به یک رویکرد محبوب برای کاهش وزن و بهبود سلامت تبدیل شده است، هرچند که همچنان به عنوان یک روش درمانی برای صرع و دیگر بیماریهای عصبی در برخی موارد استفاده میشود.
منظور از کتوزیس در رژیم کتوژنیک چیست؟
کتوزیس (یا کتوز) در رژیم کتوژنیک به حالتی اطلاق میشود که در آن بدن به جای استفاده از گلوکز (که از کربوهیدراتها به دست میآید)، از چربیها به عنوان منبع اصلی انرژی استفاده میکند. وقتی مصرف کربوهیدراتها به شدت کاهش مییابد (معمولاً به کمتر از 50 گرم در روز)، بدن وارد حالت کتوزیس میشود. در این حالت، کبد شروع به تبدیل چربیها به کتونها میکند، که سپس به عنوان سوخت برای بدن و به خصوص مغز استفاده میشوند.
کتوزیس مکانیزم اصلی پشت رژیم کتوژنیک است و به بدن اجازه میدهد تا به طور موثرتری چربی بسوزاند و به تولید انرژی بپردازد. این حالت همچنین میتواند به کاهش سطح انسولین و افزایش سوخت و ساز چربیها کمک کند، که اغلب با کاهش وزن همراه است. برای رسیدن به حالت کتوزیس، علاوه بر کاهش شدید کربوهیدراتها، باید مصرف چربیها افزایش یابد تا بدن بتواند به این حالت متابولیکی برسد.
انواع رژیم کتوژنیک
رژیم کتوژنیک در چندین نوع مختلف وجود دارد که هر یک مشخصات خاص خود را دارند. انتخاب نوع مناسب رژیم کتو بستگی به اهداف فردی، شرایط سلامتی و ترجیحات شخصی دارد. در اینجا به چند نوع رایج رژیم کتوژنیک اشاره میکنم:
رژیم کتوژنیک استاندارد (SKD):
این نوع رژیم شامل مصرف بسیار کم کربوهیدرات (عموماً حدود 5-10 درصد از کل کالریها)، مقدار متوسط پروتئین (حدود 20 درصد) و مصرف بالای چربی (حدود 70-75 درصد) است. این نسخه رایجترین و محبوبترین نوع رژیم کتوژنیک است.
رژیم کتوژنیک سیکلی (CKD):
این نوع رژیم شامل دورههایی از مصرف کربوهیدراتهای بالا میشود، به عنوان مثال، پنج روز رژیم کتوژنیک استاندارد دنبال شده توسط دو روز با کربوهیدرات بالا. این روش بیشتر برای ورزشکاران و افرادی که به تمرینات شدید میپردازند مناسب است.
رژیم کتوژنیک با پروتئین بالا (HPKD):
این نوع رژیم مشابه رژیم کتوژنیک استاندارد است، با این تفاوت که پروتئین بیشتری دارد. معمولاً حاوی 35 درصد پروتئین، 60 درصد چربی و 5 درصد کربوهیدرات است.
رژیم کتوژنیک هدفمند (TKD):
این نوع رژیم به افراد اجازه میدهد کربوهیدرات بیشتری در اطراف تمرینات ورزشی مصرف کنند. این کمک میکند تا عملکرد ورزشی را بهبود بخشیده و همزمان حالت کتوز را حفظ کنند.
هر یک از این انواع رژیم کتوژنیک ممکن است بسته به اهداف و نیازهای فردی مناسب باشند. همچنین، مهم است که قبل از شروع هر نوع رژیم غذایی جدید با یک متخصص تغذیه یا پزشک مشورت کنید.
فواید رژیم کتوژنیک
رژیم کتوژنیک، با تاکید بر مصرف بالای چربی و محدود کردن کربوهیدراتها، میتواند چندین فایده برای سلامتی داشته باشد. با این حال، مهم است که به خاطر داشته باشید که این فواید ممکن است برای هر فردی متفاوت باشد و پیش از شروع هر رژیم غذایی جدید باید با یک متخصص تغذیه یا پزشک مشورت شود. در اینجا به برخی از فواید شناخته شده رژیم کتوژنیک اشاره میکنم:
کاهش وزن:
یکی از دلایل اصلی محبوبیت رژیم کتوژنیک، توانایی آن در کاهش وزن است. کاهش مصرف کربوهیدراتها و افزایش مصرف چربیها میتواند به افزایش سوخت و ساز چربیها و کاهش انسولین کمک کند، که در نتیجه به کاهش وزن منجر میشود.
کنترل قند خون:
رژیم کتوژنیک میتواند به بهبود سطح قند خون و کنترل دیابت نوع 2 کمک کند. کاهش کربوهیدراتها به کاهش نوسانات قند خون و مقاومت به انسولین کمک میکند.
بهبود عملکرد مغزی:
برخی تحقیقات نشان دادهاند که کتونها، که در حالت کتوز تولید میشوند، میتوانند منبع موثر انرژی برای مغز باشند و به بهبود تمرکز و وضعیت ذهنی کمک کنند.
کاهش التهاب:
رژیم کتوژنیک ممکن است به کاهش التهاب در بدن کمک کند، که میتواند برای شرایط مرتبط با التهاب مانند برخی بیماریهای پوستی و آرتریت مفید باشد.
افزایش سطح انرژی و کاهش خستگی:
با تغذیه بدن از طریق چربیها به جای کربوهیدراتها، بسیاری از افراد گزارش کردهاند که احساس انرژی بیشتری دارند و کمتر خسته میشوند.
کاهش خطر بیماریهای قلبی:
اگرچه رژیم کتوژنیک پرچرب است، اما میتواند به بهبود عوامل خطر مرتبط با بیماریهای قلبی مانند کلسترول خوب (HDL)، فشار خون و تریگلیسریدها کمک کند.
تأثیرات مثبت بر سایر شرایط سلامتی:
رژیم کتوژنیک همچنین مورد بررسی برای تأثیرات مثبت بر شرایط دیگر مانند صرع، بیماری آلزایمر و برخی انواع سرطان قرار گرفته است.
عوارض رژیم کتوژنیک
رژیم کتوژنیک، هرچند که میتواند فواید زیادی داشته باشد، ممکن است با برخی عوارض جانبی همراه باشد، به خصوص در ابتدای شروع رژیم. در اینجا برخی از عوارض جانبی رایج این رژیم آورده شده است:
آنفلوانزای کتو:
در ابتدای شروع رژیم کتوژنیک، برخی افراد ممکن است علائمی مانند سردرد، خستگی، سرگیجه، تحریکپذیری، مشکلات خواب، و کاهش انرژی را تجربه کنند. این حالت، که گاهی به عنوان “آنفلوانزای کتو” شناخته میشود، به دلیل تغییر منبع انرژی بدن از کربوهیدراتها به چربیها رخ میدهد.
مشکلات گوارشی:
تغییر در رژیم غذایی میتواند باعث مشکلات گوارشی مانند یبوست یا اسهال شود. این معمولاً به دلیل کاهش مصرف فیبر ناشی از حذف بسیاری از منابع کربوهیدراتها است.
کاهش عملکرد ورزشی:
در مراحل اولیه رژیم کتوژنیک، برخی افراد ممکن است کاهش موقتی در عملکرد ورزشی خود مشاهده کنند، به دلیل تغییر در منابع انرژی بدن.
کمبود مواد مغذی:
محدودیتهای شدید در رژیم غذایی میتواند منجر به کمبود برخی مواد مغذی شود، به ویژه اگر تنوع کافی در انتخاب غذاها وجود نداشته باشد.
نوسانات سطح قند خون:
برای افرادی که دیابت دارند یا داروهای کاهنده قند خون مصرف میکنند، رژیم کتوژنیک میتواند نیاز به تنظیم دوز داروها را ایجاد کند.
مشکلات کلیوی:
افزایش مصرف پروتئین در برخی انواع رژیم کتوژنیک ممکن است بر کلیهها فشار وارد کند، به خصوص در افرادی که قبلاً مشکلات کلیوی داشتهاند.
تغییرات در سطح کلسترول:
رژیم کتوژنیک میتواند تأثیرات متفاوتی بر سطح کلسترول داشته باشد، که بستگی به فرد و نوع چربیهای مصرفی دارد.
خطر از دست دادن آب بدن و کمبود الکترولیتها:
کاهش مصرف کربوهیدراتها میتواند منجر به کاهش ذخیره گلیکوژن و در نتیجه از دست دادن آب بدن شود، که گاهی منجر به کمبود الکترولیتها میشود.
این لیست همه عوارض جانبی احتمالی را در بر نمیگیرد و همانطور که اشاره شد، توصیه میشود قبل از شروع رژیم کتوژنیک با یک متخصص تغذیه مشورت شود.
مواد غذایی اصلی در رژیم کتوژنیک
رژیم کتوژنیک بر مصرف بالای چربیها و محدودیت شدید کربوهیدراتها متمرکز است. در اینجا لیستی از مواد غذایی مهم و کلیدی که معمولاً در رژیم کتوژنیک مصرف میشوند آورده شده است:
![](https://yaridiet.com/wp-content/uploads/2023/12/DALL·E-2023-12-24-16.08.06-A-minimalist-image-showcasing-foods-commonly-consumed-in-a-ketogenic-diet.-The-image-features-an-assortment-of-ketogenic-friendly-foods-such-as-avocad-1024x585.png)
چربیهای سالم:
روغن زیتون فرابکر، روغن نارگیل و کره.
گوشتها:
گوشت قرمز، استیک، همبرگر، گوشت گوسفند، مرغ و بوقلمون.
ماهیهای چرب:
سالمون، ماهی قزلآلا، تون و ماهی ماکرل.
تخممرغ:
تخممرغ کامل بهترین گزینه است.
پنیرهای پرچرب:
پنیر چدار، گودا یا پنیر بز.
سبزیجات کم کربوهیدرات:
اسفناج، کلم بروکلی، گل کلم، کلم و دیگر سبزیجات برگدار سبز.
آجیل و دانهها:
بادام، گردو، دانههای کدو تنبل، دانههای آفتابگردان و دانههای چیا.
محصولات لبنی کامل:
خامه، ماست کامل و پنیرهای پرچرب.
روغنها و چربیها:
روغنهایی مانند روغن زیتون و روغن نارگیل.
آووکادو:
آووکادو و زیتون به دلیل محتوای بالای چربیهای سالم.
شیرینکنندههای کم کربوهیدرات:
استویا، اریتریتول و دیگر شیرینکنندههای کم کربوهیدرات.
گوشتهای فرآوری نشده:
گوشتهای کمتر فرآوری شده مانند گوشت خالص، بیکن و گوشتهای دودی.
توجه داشته باشید که در حالی که رژیم کتوژنیک بر مصرف بالای چربیها تمرکز دارد، انتخاب منابع سالم چربی و حفظ تعادل در مصرف پروتئین و کربوهیدراتهای کم مهم است.
مواد غذایی ممنوعه در رژیم کتوژنیک
در رژیم کتوژنیک، که بر کاهش شدید مصرف کربوهیدراتها و افزایش مصرف چربیها تمرکز دارد، برخی از مواد غذایی باید به طور کامل یا به میزان زیادی محدود شوند. در اینجا لیستی از مواد غذایی که معمولاً در رژیم کتوژنیک ممنوعه هستند آورده شده است:
غلات و محصولات مشتق شده از آنها:
نان، پاستا، برنج، جو، و دیگر غلات که سرشار از کربوهیدرات هستند.
شکر و شیرینکنندههای پرکالری:
شکر سفید، شکر قهوهای، عسل، شربت افرا، و دیگر شیرینکنندهها.
بیشتر میوهها:
به جز برخی میوههای کم کربوهیدرات مانند توتها، اکثر میوهها به دلیل محتوای بالای شکر و کربوهیدرات محدود میشوند.
سبزیجات نشاستهای:
سیبزمینی، سیبزمینی شیرین، هویج و دیگر سبزیجات با نشاسته بالا.
محصولات لبنی کمچرب یا پرکربوهیدرات:
شیر، ماست کمچرب و دیگر محصولات لبنی که دارای کربوهیدرات بالا هستند.
نوشیدنیهای شیرین:
نوشابههای شیرین شده، آبمیوهها، اسموتیهای میوهای و دیگر نوشیدنیهای حاوی شکر.
حبوبات:
لوبیا، عدس، نخود و دیگر حبوبات که محتوای کربوهیدرات بالایی دارند.
شیرینیجات و دسرها:
کیکها، کوکیها، بستنی و دیگر شیرینیجات حاوی شکر و آرد.
بعضی از چربیها و روغنها:
روغنهای گیاهی پردازش شده مانند روغن سویا، کانولا و ذرت.
الکل:
بسیاری از نوشیدنیهای الکلی حاوی کربوهیدرات بالا هستند.
توجه داشته باشید که این لیست تنها دستورالعمل کلی است و ممکن است بر اساس شرایط فردی و توصیههای متخصص تغذیه تغییر کند. همچنین، در رژیم کتوژنیک، مهم است که تعادل و متنوعسازی در مصرف مواد غذایی حفظ شود تا از کمبود مواد مغذی جلوگیری شود.
مکملها برای رژیم کتوژنیک
در رژیم کتوژنیک، به دلیل محدودیتهای غذایی خاص، ممکن است نیاز به مکملهای خاصی باشد تا از کمبود مواد مغذی جلوگیری شود و روند رژیم راحتتر پیش رود. در اینجا برخی از مکملهایی که اغلب در رژیم کتوژنیک توصیه میشوند آورده شدهاند:
الکترولیتها:
به خصوص در ابتدای رژیم کتوژنیک، ممکن است سطح الکترولیتها مانند سدیم، پتاسیم و منیزیم کاهش یابد. مکملهای الکترولیت میتوانند به جبران این کمبودها کمک کنند.
منیزیم:
منیزیم به کاهش خستگی، بهبود خواب و عملکرد عضلانی کمک میکند که در رژیم کتو کمبود آن حس میشود و میتوان از طریق مکمل این کمبود را برطرف کرد.
ویتامین D:
مصرف کافی ویتامین D برای سلامت استخوانها و عملکرد ایمنی بدن مهم است.
اُمگا-3:
مکملهای اُمگا-3، مانند روغن ماهی، میتوانند به کاهش التهاب و بهبود سلامت قلبی-عروقی کمک کنند.
MCT روغن (Medium Chain Triglycerides):
روغن MCT به سرعت به کتونها تبدیل میشود و میتواند به افزایش سطح کتونها و انرژی کمک کند.
فیبر:
به دلیل محدودیت مصرف برخی سبزیجات و حبوبات، مکملهای فیبر میتوانند به بهبود عملکرد روده کمک کنند.
پروبیوتیکها:
برای حمایت از سلامت دستگاه گوارش و میکروبیوم روده.
ویتامینها و مواد معدنی:
مولتیویتامینهای کامل میتوانند به اطمینان از دریافت مواد مغذی کافی کمک کنند.
قبل از مصرف هر گونه مکملی، بهتر است با پزشک یا متخصص تغذیه مشورت کنید تا اطمینان حاصل شود که مکملهای انتخابی با نیازها و شرایط سلامتی شما همخوانی دارند. همچنین، توجه داشته باشید که بهترین روش برای دریافت مواد مغذی از طریق یک رژیم غذایی متعادل و متنوع است.
مقایسه کلی رژیم کتوژنیک با دیگر رژیمهای معروف و معتبر
رژیم کتوژنیک، با محدودیت شدید کربوهیدراتها و تاکید بر مصرف بالای چربیها، از دیگر رژیمهای غذایی محبوب مانند رژیم مدیترانهای، پالئو و گیاهخواری متمایز میشود. در حالی که رژیم کتوژنیک به دلیل توانایی بالای آن در کاهش وزن سریع و بهبود عملکرد متابولیکی محبوبیت یافته است، رژیم مدیترانهای با تاکید بر چربیهای سالم، ماهی و سبزیجات، به عنوان یکی از سالمترین گزینهها برای سلامت قلب و طول عمر شناخته میشود. رژیم پالئو، که مصرف غذاهایی را ترویج میکند که در دوران پیش از کشاورزی مصرف میشدند، به کاهش التهاب و بهبود حساسیت به انسولین کمک میکند، اما مانند کتو، محدودیتهای غذایی دارد. در مقابل، رژیمهای گیاهخواری و وگان، با تاکید بر غذاهای کاملاً گیاهی، به کاهش خطر بیماریهای مزمن و پایداری محیط زیست کمک میکنند. هر یک از این رژیمها مزایا و محدودیتهای خود را دارند و انتخاب مناسبترین رژیم بستگی به اهداف سلامتی، سبک زندگی و ترجیحات فردی دارد.
رژیم کتوژنیک برای چه کسانی مناسب است؟
رژیم کتوژنیک ممکن است برای برخی افراد و شرایط خاص به ویژه مناسب باشد، اما مانند هر رژیم غذایی دیگری، باید با دقت و بر اساس نیازها و شرایط سلامتی هر فرد انتخاب شود. در اینجا برخی از گروههایی که ممکن است از رژیم کتوژنیک سود ببرند آورده شده است:
- افرادی که به دنبال کاهش وزن هستند.
- افراد مبتلا به دیابت نوع 2
- افرادی که میخواهند سطح انرژی خود را افزایش دهند.
- افراد مبتلا به صرع
- افرادی که به دنبال بهبود عملکرد شناختی هستند.
- افرادی که میخواهند خطر برخی از بیماریهای مزمن مانند برخی انواع سرطان و بیماری آلزایمر را کاهش دهند.
با این حال، رژیم کتوژنیک برای همه مناسب نیست و ممکن است برای افرادی با شرایط پزشکی خاص مانند بیماریهای کلیوی، بیماریهای کبدی یا اختلالات متابولیکی نامناسب باشد. همچنین، بانوان باردار یا شیرده باید قبل از شروع این رژیم با پزشک مشورت کنند.
رژیم کتوژنیک به چه کسانی توصیه نمیشود؟
رژیم کتوژنیک برای برخی افراد یا شرایط خاص ممکن است مناسب نباشد و در برخی موارد میتواند خطرات یا مشکلات سلامتی ایجاد کند. در اینجا گروههایی که باید از رژیم کتوژنیک اجتناب کنند یا قبل از شروع آن با متخصص تغذیه مشورت کنند آورده شدهاند:
- بیماریهای کلیوی یا کبدی.
- اختلالات یا بیماریهای پانکراس.
- مشکلات گالبلدر (کیسه صفرا)، مانند سابقه سنگ کیسه صفرا.
- اختلالات متابولیکی مانند متابولیسم چربیها.
- بانوان باردار یا شیرده.
- افراد مبتلا به دیابت نوع 1
- افرادی که داروهای خاصی مصرف میکنند.
- افراد با سابقه اختلالات خوردن.
- افرادی که نیاز به یک رژیم غذایی متنوعتر دارند.
همواره قبل از شروع هر رژیم غذایی جدید، به ویژه رژیمی مانند کتو که تغییرات قابل توجهی در الگوی غذایی ایجاد میکند، باید با یک متخصص تغذیه مشورت شود.